Al bijna een maand weg! - Reisverslag uit Senggigi, Indonesië van Manon Bergen - WaarBenJij.nu Al bijna een maand weg! - Reisverslag uit Senggigi, Indonesië van Manon Bergen - WaarBenJij.nu

Al bijna een maand weg!

Blijf op de hoogte en volg Manon

08 Maart 2015 | Indonesië, Senggigi

Zo! Ik ben weer helemaal beter! Na 3 dagen niet naar de stichting te zijn geweest en thuis wat gewerkt te hebben, ben ik donderdag weer gegaan. Ik voelde me gelukkig weer helemaal goed. Donderdagochtend hebben Lieke en ik ons projectplan afgemaakt en ingeleverd! Deel 1 is dus ingeleverd! We wachten nu op goedkeuring en zijn ondertussen al een beetje met ons project bezig.

Vrijdag was er voor ons geregeld dat we samen met 2 collega’s van de stichting naar de puskesmas zouden gaan. De puskesmas is een dokterspraktijk hier in de buurt. De puskesmas die wij bezocht hebben (ongeveer 5 minuten van ons huis met de scooter) heeft net een nieuw gebouw dat 3 maanden geleden pas geopend is. En dat was te zien ook! Deze puskesmas zag er erg modern uit! Op 2 verschillende verdiepingen zaten allerlei verschillende specialismes/ruimtes. Zo was er een plaats waar baby’s/kinderen ingeënt konden worden. Mensen kunnen hier naartoe komen maar kunnen ook naar de posyandu’s in de dorpen komen. Ik zal zo uitleggen wat dat zijn. Verder was er een ruimte voor counselors. Hier kunnen mensen naar toe als zij bijvoorbeeld vragen hebben over HIV. Ook een diëtist, tandarts, apotheek, laboratorium en eerste hulp kamer zijn in dit pand aanwezig. Er is een ruimte voor moeder en kind waar een verloskundige aanwezig is. Wij hebben een rondleiding gekregen en onze collega heeft alles in het Engels vertaald. Wij mochten alles vragen en deze rondleiding was dan ook erg interessant! We mochten overal binnen lopen en foto’s maken. Qua privacy is het hier anders dan in Nederland dus! Als mensen echt privacy willen hebben kunnen ze de deur achter zich dicht doen zei het hoofd van de puskesmas die ons de rondleiding gaf. Aangezien alle deuren gewoon open stonden liepen we zo overal naar binnen.

De puskesmas heeft van maandag tot en met donderdag in 4 verschillende dorpen posyandu. Dit zijn consultatiemomenten in dorpen waar mensen naar toe kunnen komen. Hier worden dus ook vaccinaties gegeven. Lieke en ik mogen de komende maand 2x in de week een ochtend mee met de posyandu. Ik ben benieuwd! Lijkt me erg leuk! Waarschijnlijk zal ik daar in mijn volgende verslag iets over vertellen!

Ik heb van verschillende mensen al gehoord dat de zon schijnt in Nederland! Jullie mogen hem even lenen hoor want hier is hij nu niet meer. De laatste dagen regent het vooral hier. Dianthe en ik waren van de week van plan om naar het strand te gaan. Onderweg begon het kei hard te regenen en zijn we toch maar gestopt om onze poncho aan te doen. Het regende zo hard dat het voelde alsof er hagelstenen uit de lucht kwamen. Zo hard kwam de regen op mijn huid. Uiteindelijk lekker in de lounchebanken van het hotel waar wij altijd aan het strand liggen een boekje gelezen. Gisteren regende het nog heel de dag een beetje. Samen met Britt en Lieke ben ik naar een afgelegen stukje strand gegaan waar een leuk strandtentje zat: ‘Coco beach Senggigi’ voor degene die willen zien hoe leuk dat eruit ziet! Aan de rand van het strand stonden allemaal hutjes op het gras waar je lekker kon chillen. Dat hebben we daar dus ook gedaan! ’s Avonds lekker wat gegeten bij Happy Café. Daar zat een live band dus met leuke muziek op de achtergrond zijn we ook nog wat blijven drinken!

Gister heb ik ook mijn eerste kaartje uit Nederland ontvangen! Ik kreeg om 11.40 een smsje van het postkantoor dat er post was voor mij! Voor mij? Van wie dan? Om 12 uur zou het postkantoor dicht gaan en het is een kwartier rijden. Snel op de scooter gesprongen natuurlijk! Esmée had 3 weken geleden een kaartje op de bus gedaan en die is gisteren dus binnen gekomen! Mijn muur wordt steeds fleuriger zo!

Verder heb ik nog een verhaal waar ik nog steeds om moet lachen als ik er aan terug denk. Ik was van de week de laatste die in de kamer was dacht ik dus ik deed de lichten uit maar toen stond ik recht voor de kamerdeur van Britt. Ik had het licht net uitgedaan en toen kwam Britt ineens haar kamer uit. Zij had mij niet verwacht en aangezien ik daar helemaal in het donker stond sprong ze van schrik gewoon achteruit. Het is echt iets waar je bij moest zijn denk ik maar ik kan er in ieder geval nog heel hard om lachen!

Deze week hebben we ’s avonds op het strand lekker wat gegeten. Een local kwam bij ons aan tafel staan en was wel erg klein. Dianthe zei dat ik er naast moest gaan staan dus deed ik dat! Toen ik op stond van mijn stoel viel zijn mond al open van verbazing: Wowwww you’re so tall! Yep.. Dat heb ik van geen vreemde haha!

Verder heb ik nog een paar wist-je-datjes voor jullie op een rij gezet.
Wist je dat:
- Indonesië het grootste moslimland ter wereld is? Op Lombok zijn er heel veel moskeeën en ook bij ons op de hoek is er een. ’s Morgens vroeg beginnen ze al héél vroeg met bidden en zo komt er al heel vroeg geluid uit de moskee. Ondertussen ben ik daar wel aan gewend!
- Er nog steeds een gekko bij ons in huis zit die we niet zien? Tussen het plafond en het dak hebben we een ruimte waar we niet kunnen komen en waar de gekko dus zit. We horen hem maar al te goed en vooral ’s nachts vind hij het leuk om van zich te laten horen!
- Ik morgen al een maand van huis ben? Snel gaat de tijd hè? Time flies when you’re having fun!
- Ik iedere dag een koude douche heb hier? Toch went dat snel met dit weer!
- We onze eigen dierentuin kunnen starten met alle dieren die we hier tegen komen. Van de week hebben we ontdekt waarom Dianthe altijd grote rode mieren op haar kamer had. In haar nachtkastje bleek een héél groot rode mierennest te zitten. Dit nest hebben we uitgeroeid en het nachtkastje staat voortaan buiten!

Zo dit verslag is wel weer lang genoeg!

Tot de volgende keer weer!

  • 08 Maart 2015 - 05:15

    Sophie:

    Nonnes!
    Net thuis van t stappen, krijg ik nog even leuke mail! :)
    Weer een leuk verslag meisje! Fijn om te horen dat je weer helemaal beter bent, en weer optimaal kunt genieten van de leuke dingen!
    Ik spreek je snel weer, nu snel slapen :$
    Voor jou nog een fijne zondagmiddag!
    XXX dikke kus Sophie

  • 09 Maart 2015 - 10:22

    Angelina:

    Hey manon!

    Wat leuk om dit te lezen. Ach je kan beter een gekko hebben die je niet kunt zien dan een rat ;). Goed om te horen dat je het er naar je zin hebt. Vooral de verhalen over het strand enz maken mij enigszins jaloers! Heel veel plezier daar en ik zal je verhalen blijven volgen. Geniet ervan!!!

    Xxx

    Angelina

  • 09 Maart 2015 - 11:00

    Ljeroares:

    HIER ZEN IK WUR !!!
    Gelukkig da ge wur jilemaol beter bent. Agge ziek bent duren de daoge altai al jil lang vein ik , dus da zal bai jouw wok wel zo zen. Nog zo.n 75 daoge te gaon ;) en dan kunde thuis mar los gaon. Gai kom nie uitgebuurt. T’is mar goed da wai ok un kjir goei weer hemme aanders onderkomme wai jillemaol, en gullie daor motte af en toe wa waoter hemme anders verlebbere gullie .
    Misschien kunde wa van die bjisjes meebrenge straks om af te kikke, want da zulde straks wel gaon misse agge thuis bent. ( souveniertje voor jullie ma )
    Fein om te worre da ge het nar uw zien hed. Dan hemme wai ’t wok nar onze zien.
    Tot wur ies
    Groetjes en dikke kusse van mein



  • 09 Maart 2015 - 21:49

    Tante Ria:

    Hallo Manon al een maand weg en al zoveel meegemaakt,je werk je vrije tijd wat kan jij verhalen schrijven zeg.Zit je nog steeds op taalles en maak je er op je werk al gebruik van.
    Wat zijn de plaatselijke gerechten die jij heel lekker vind en ik neem aan dat er daar veel
    Verschillende soorten thee wordt gedronken.Manon blijf maar lekker genieten en ik kijk al
    weer uit naar je volgende avontuur. Groetjes

  • 10 Maart 2015 - 09:32

    Lia Van Oorschot:

    Oh Manon het is een lust om dit allemaal te lezen. (behalve je ziek zijn dan) maar kan me voorstellen dat je daar echt geniet met je werk maar ook met het cultuur en omgeving en natuur.
    Het vliegt om volgens mij ,er is al een maand om .
    En ja je ouders komen je nog halen ook !!! Fijn hoor .
    Geniet er nog van en werk ze op z`n tijd.
    Groetjes vanuit ook het beetje zonnige Rijsbergen.
    Lia

  • 12 Maart 2015 - 22:19

    Adrienne:

    Manon, wat een mooie belevenissen. Leuk om ook jou net als Evelyn zo te kunnen volgen. Geniet ervan.
    Groet, Adrienne

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Manon

Hallo! 9 februari vertrek ik samen met Lieke voor 16 weken richting Lombok, Indonesië. Ik ga daar mijn laatste minor voor mijn opleiding verpleegkunde uitvoeren. Lieke en ik gaan een project uitvoeren voor de stichting Lombok Care (http://www.lombokcare.com/). Samen met Dianthe en Britt wonen we met z'n vieren in Meningtin Garden. Via deze blog wil ik jullie graag op de hoogte houden van mijn avonturen op Lombok. Liefs Manon

Actief sinds 09 Jan. 2015
Verslag gelezen: 414
Totaal aantal bezoekers 18323

Voorgaande reizen:

09 Februari 2015 - 24 Mei 2015

Stage lopen op Lombok

Landen bezocht: