Saya suka Indonesia!
Blijf op de hoogte en volg Manon
25 Mei 2015 | Nederland, Nederland
Het laatste reisverslag al waarmee ik dit avontuur afsluit!
Afgelopen woensdag kon ik weer iets van mijn Indonesië-bucket-list afstrepen. Olifant rijden! Degene die ik voor mijn reis gesproken heb over Indonesië heb ik vast ook gesproken over het olifant rijden. Dat was echt iets wat ik wilde doen voor ik naar huis ging. Waarom durf ik wel op zo’n groot beest en ben ik verder voor al die andere (kleine) beestjes zo bang? Geen idee! Het leuke vond ik nog wel dat ik zelfs papa en mama bovenop de olifant heb gekregen. Alle drie een andere olifant en zo reden we daar door de Bali Zoo bovenop Tina, Lara en Haan. Een half uur hebben we kunnen lachen op de olifant want het was toch ook wel heel lachwekkend om elkaar zo te zien zitten. Vooral naderhand werd het lachwekkend. We mochten de olifant aaien/aanraken en vooral met mama er bij levert dat mooie foto’s op haha. We zijn na de olifantenrit ook nog naar een tempel gaan kijken waar we niet met korte broek binnen mochten. Ook papa moest dus een mooie sarong aan. Na een lunch met uitzicht over de rijstvelden zijn we andere mooie rijstvelden in Ubud gaan bekijken en hebben we een koffieplantage van de Luwak-koffie bezocht. Nadat we een plaats bezocht hadden waar ze batik maken (die ik in het begin van mijn reis ook al gezien had) zijn we terug gegaan naar het hotel en zat de toeristische-tour dag er op!
Donderdag en vrijdag hebben we het rustig aan gedaan! Donderdag zijn we naar het strand geweest. Ik heb het laatste puntje van mijn Indonesië-bucket-list af kunnen vinken, namelijk: Surfen! Samen met een surfleraar ging ik de zee in met als doel om een keer recht te kunnen blijven staan op de surfplank. En het is gelukt! Veel zout gehapt, veel gevallen, af en toe een gilletje geslaakt en uiteindelijk een paar keer blijven staan! Dat is toch wel echt leuk hoor! Na een tijdje ben ik bij papa en mama onder de parasol gaan zitten want in de zon was het toch wel echt heel warm. De hele tijd in de schaduw gezeten en toch waren de twee witte Hollanders naast mij flink verbrand! Vrijdag hebben we de reis ‘afgesloten’ op dezelfde manier hoe Lieke en ik hem begonnen zijn: chillen bij het zwembad! Ik was vanaf vrijdag niet zo lekker dus we hebben voor de zekerheid maar lekker ons gemak gehouden, zaterdag stond er namelijk een lange reis voor de boeg.
De terugreis! The final countdown deel 2! Rustig wakker worden, ontbijten, koffers inpakken, uitchecken en ja hoor: om half 1 waren we op het vliegveld in Bali! Een lange reis voor de boeg! Eerst 3 uur naar Kuala Lumpur: Rustige vlucht! Toen 4 uur overstap tijd in Kuala Lumpur die ik meer slapend dan wakker doorgekomen ben. Maar na de bijna 13 uur lange & rustige vlucht naar Amsterdam was ik toch wel erg blij dat we weer op Nederlandse bodem stonden! De koffers halen en de deuren door! En daar stonden ze dan! Thomas, Ad, Esmée, Koen, Sharonne, Sabine, Sophie, Sanne, Lotte, Ilse, Cindy, Jutta & Eline! Eerst lekker iedereen een dikke knuffel gegeven, tranen gelaten van geluk en een heerlijke fles dropshot in ontvangst mogen nemen van Sophie haha! Die hebben we om 7.00 toch nog maar niet open gemaakt! Toen ik thuis kwam stond ook Sabom op mij te wachten en zo kwamen er gisteren en vandaag nog meer mensen langs! Allemaal leuk! Ook was de tuin mooi versierd toen ik thuis kwam. Een mooi spandoek, een mooie pop en een lekkere taart van Moerse Boys Dames 2! Een dikke dankjewel voor mijn lieve teamgenootjes!!
Een dankjewel aan alle lieve mensen die mij op hebben gewacht op Schiphol & bij ons thuis! Een dankjewel aan papa & mama die helemaal naar Indonesië zijn gekomen om mij op te halen en waaraan ik heb kunnen laten zien waar ik me de afgelopen maanden zo vermaakt heb. Een dankjewel aan mijn lieve reisgenootjes Lieke, Britt & Dianthe, zonder hun was het deze maanden zeker niet zo gezellig! Een dankjewel aan Mindie die altijd voor ons klaar stond. En een hele dikke dankjewel voor jullie! Dankjewel voor jullie reacties op welke manier dan ook. Via deze blog, Whatsapp, Facebook, Facetime, sms of wat dan ook! Ik heb er van genoten!
Ik heb genoten van álles in Indonesië. Het waren maanden om nooit te vergeten. Ik zou het voor geen goud hebben willen missen maar ben ook enorm blij om weer thuis te zijn! Nu lekker genieten van alles in Nederland! De zon heb ik voor jullie meegenomen! Nu wachten op 26 juni. Dan horen we of we ons project gehaald hebben en we dus officieel HBO-Verpleegkundigen zijn. En dan is dit avontuur natuurlijk écht compleet en écht afgesloten!
Saya suka Indonesia (I like Indonesië)!!
Het feit dat we in een van de eerste weken een aardbeving gevoeld hebben in ons huis heb ik maar even uit mijn reisverslagen gelaten. Nu ik weer veilig in Nederland ben mogen jullie dat best weten maar verder leek het mij beter om maar geen slapende honden wakker te maken! Vandaar dat ik het mama ook maar verteld heb in het vliegtuig terug naar Nederland haha! Toen ik op mijn bed zat en dat ineens begon te schudden dacht ik natuurlijk meteen dat er een beest onder mijn bed zat. Ik rende naar de kamer en ook Britt kwam uit haar kamer met de boodschap dat er een beest onder haar bed zat. Lieke en Dianthe waren iets realistischer en hun vermoeden van een aardbeving werd de volgende dag bevestigd. Er was een aardbeving geweest in de Floreszee van 7 op de schaal van Richter (zonder tsunami gevaar). Best een flinke dus!
Deze blog ga ik (natuurlijk) afsluiten met een quote uit een lied waarvan ik zelf (en ondertussen meerdere mensen met mij) altijd aan mijn Indonesië-reis moet denken!
Live a life you will remember (Avicii!) =)
Tot ziens in het mooie Nederland!
Liefs Manon
Afgelopen woensdag kon ik weer iets van mijn Indonesië-bucket-list afstrepen. Olifant rijden! Degene die ik voor mijn reis gesproken heb over Indonesië heb ik vast ook gesproken over het olifant rijden. Dat was echt iets wat ik wilde doen voor ik naar huis ging. Waarom durf ik wel op zo’n groot beest en ben ik verder voor al die andere (kleine) beestjes zo bang? Geen idee! Het leuke vond ik nog wel dat ik zelfs papa en mama bovenop de olifant heb gekregen. Alle drie een andere olifant en zo reden we daar door de Bali Zoo bovenop Tina, Lara en Haan. Een half uur hebben we kunnen lachen op de olifant want het was toch ook wel heel lachwekkend om elkaar zo te zien zitten. Vooral naderhand werd het lachwekkend. We mochten de olifant aaien/aanraken en vooral met mama er bij levert dat mooie foto’s op haha. We zijn na de olifantenrit ook nog naar een tempel gaan kijken waar we niet met korte broek binnen mochten. Ook papa moest dus een mooie sarong aan. Na een lunch met uitzicht over de rijstvelden zijn we andere mooie rijstvelden in Ubud gaan bekijken en hebben we een koffieplantage van de Luwak-koffie bezocht. Nadat we een plaats bezocht hadden waar ze batik maken (die ik in het begin van mijn reis ook al gezien had) zijn we terug gegaan naar het hotel en zat de toeristische-tour dag er op!
Donderdag en vrijdag hebben we het rustig aan gedaan! Donderdag zijn we naar het strand geweest. Ik heb het laatste puntje van mijn Indonesië-bucket-list af kunnen vinken, namelijk: Surfen! Samen met een surfleraar ging ik de zee in met als doel om een keer recht te kunnen blijven staan op de surfplank. En het is gelukt! Veel zout gehapt, veel gevallen, af en toe een gilletje geslaakt en uiteindelijk een paar keer blijven staan! Dat is toch wel echt leuk hoor! Na een tijdje ben ik bij papa en mama onder de parasol gaan zitten want in de zon was het toch wel echt heel warm. De hele tijd in de schaduw gezeten en toch waren de twee witte Hollanders naast mij flink verbrand! Vrijdag hebben we de reis ‘afgesloten’ op dezelfde manier hoe Lieke en ik hem begonnen zijn: chillen bij het zwembad! Ik was vanaf vrijdag niet zo lekker dus we hebben voor de zekerheid maar lekker ons gemak gehouden, zaterdag stond er namelijk een lange reis voor de boeg.
De terugreis! The final countdown deel 2! Rustig wakker worden, ontbijten, koffers inpakken, uitchecken en ja hoor: om half 1 waren we op het vliegveld in Bali! Een lange reis voor de boeg! Eerst 3 uur naar Kuala Lumpur: Rustige vlucht! Toen 4 uur overstap tijd in Kuala Lumpur die ik meer slapend dan wakker doorgekomen ben. Maar na de bijna 13 uur lange & rustige vlucht naar Amsterdam was ik toch wel erg blij dat we weer op Nederlandse bodem stonden! De koffers halen en de deuren door! En daar stonden ze dan! Thomas, Ad, Esmée, Koen, Sharonne, Sabine, Sophie, Sanne, Lotte, Ilse, Cindy, Jutta & Eline! Eerst lekker iedereen een dikke knuffel gegeven, tranen gelaten van geluk en een heerlijke fles dropshot in ontvangst mogen nemen van Sophie haha! Die hebben we om 7.00 toch nog maar niet open gemaakt! Toen ik thuis kwam stond ook Sabom op mij te wachten en zo kwamen er gisteren en vandaag nog meer mensen langs! Allemaal leuk! Ook was de tuin mooi versierd toen ik thuis kwam. Een mooi spandoek, een mooie pop en een lekkere taart van Moerse Boys Dames 2! Een dikke dankjewel voor mijn lieve teamgenootjes!!
Een dankjewel aan alle lieve mensen die mij op hebben gewacht op Schiphol & bij ons thuis! Een dankjewel aan papa & mama die helemaal naar Indonesië zijn gekomen om mij op te halen en waaraan ik heb kunnen laten zien waar ik me de afgelopen maanden zo vermaakt heb. Een dankjewel aan mijn lieve reisgenootjes Lieke, Britt & Dianthe, zonder hun was het deze maanden zeker niet zo gezellig! Een dankjewel aan Mindie die altijd voor ons klaar stond. En een hele dikke dankjewel voor jullie! Dankjewel voor jullie reacties op welke manier dan ook. Via deze blog, Whatsapp, Facebook, Facetime, sms of wat dan ook! Ik heb er van genoten!
Ik heb genoten van álles in Indonesië. Het waren maanden om nooit te vergeten. Ik zou het voor geen goud hebben willen missen maar ben ook enorm blij om weer thuis te zijn! Nu lekker genieten van alles in Nederland! De zon heb ik voor jullie meegenomen! Nu wachten op 26 juni. Dan horen we of we ons project gehaald hebben en we dus officieel HBO-Verpleegkundigen zijn. En dan is dit avontuur natuurlijk écht compleet en écht afgesloten!
Saya suka Indonesia (I like Indonesië)!!
Het feit dat we in een van de eerste weken een aardbeving gevoeld hebben in ons huis heb ik maar even uit mijn reisverslagen gelaten. Nu ik weer veilig in Nederland ben mogen jullie dat best weten maar verder leek het mij beter om maar geen slapende honden wakker te maken! Vandaar dat ik het mama ook maar verteld heb in het vliegtuig terug naar Nederland haha! Toen ik op mijn bed zat en dat ineens begon te schudden dacht ik natuurlijk meteen dat er een beest onder mijn bed zat. Ik rende naar de kamer en ook Britt kwam uit haar kamer met de boodschap dat er een beest onder haar bed zat. Lieke en Dianthe waren iets realistischer en hun vermoeden van een aardbeving werd de volgende dag bevestigd. Er was een aardbeving geweest in de Floreszee van 7 op de schaal van Richter (zonder tsunami gevaar). Best een flinke dus!
Deze blog ga ik (natuurlijk) afsluiten met een quote uit een lied waarvan ik zelf (en ondertussen meerdere mensen met mij) altijd aan mijn Indonesië-reis moet denken!
Live a life you will remember (Avicii!) =)
Tot ziens in het mooie Nederland!
Liefs Manon
-
25 Mei 2015 - 21:58
Sophie:
Helaas al weer het laatste verslag, ik heb ze allemaal met veel plezier gelezen.
Maar nu is de tijd aangebroken dat we al je verhalen echt kunnen aanhoren!
Ik ben blij dat je terug bent lieverd!
Die fles dropshot maken we binnenkort wel een keertje koud ;)
Dikke kuss! X -
25 Mei 2015 - 22:03
Wies:
Lieve Manon, wat hebben wij genoten van je reisverslagen.
Deze mooie tijd nemen ze je niet meer af. Fijn dat je weer veilig thuis bent.
Groetjes, tante Wies -
25 Mei 2015 - 22:53
Lotte:
Heel leuk laatste verslag!
En ben weer heel blij dat je weer in Nederland bent :)
Binnenkort weer veel leuke dingen doen!
Dikke kus knoen -
27 Mei 2015 - 15:15
Lia Van Oorschot:
Hey Manon WELKOM thuis ,wat een ervaring en wat een mooie woorden en reisverslagen.
Deze mooie tijd nemen ze je niet meer af ,en een heleboel geleerd.
Voor mijn ben je al dubbel en dik geslaagd en hoef je niet op 26 juni te wachten.
Geniet nu weer lekker van het thuis zijn en van Thomas, je familie en vriendinnen.
Groetjes Lia en tot vrijdag dat word ook zeker gezellig. -
31 Mei 2015 - 01:22
Marloes Struijs:
Hey Manon, hele leuke verslagen en een hele ervaring!! Voor ons kwam er weer een hele herringering te boven. Je realiseert je wel dat je het hier niet zo slecht hebt!! Maar de wereld is zo anders!! Minder stress wat vandaag niet is komt morgen misschien?? Grtijs Nog gefeliciteerd met je moeder Saartje!! -
03 Juli 2015 - 09:36
Mams:
Lieve Manon,
Inmiddels zijn we al weer een tijdje thuis maar ik wil hier toch nog even een reactie plaatsen.
3,5 Maand weg van thuis, van Thomas, familie, vriendinnen, voetbal, uitgaan, de buurt en wat al niet meer.
Maar je kreeg er veel voor terug!! Een gewèldige levenservaring die je je hele verdere leven met je meedraagt. Waar je heel veel van hebt geleerd in vele opzichten.
Wij van het thuisfront zijn supertrots op jou dat je dit hebt gedaan!! Je wist van tevoren dat je last zou krijgen van heimwee maar je liet je er niet door weerhouden om toch te gaan, je droom achterna!!
En je paps en ik hebben het allemaal met eigen ogen kunnen zien. We hebben kennis mogen maken met de stichtring Lombokcare. Wat een lieve, speciale mensen die zoveel voor de kindertjes doen daar.
En ook genoten van de prachtige natuur enz. Zelfs olifantrijden stond op ons programma! Wie had dat ooit gedacht. We zouden er waarschijnlijk anders noooooit geweest zijn! Het was voor ons ook heel speciaal om erbij te zijn toen je afscheid nam van Lombokcare, van je reisgenootjes, van Lombok, van Indonesié. Gelukkig hebben we nog prachtige foto's zodat we nog eens lekker kunnen nagenieten.
En het is je allemaal gelukt! Met een prachtige 8,7 voor je projekt, samen met Lieke!
Je bent inmiddels afgestudeerd en mag binnenkort je diploma in ontvangst gaan nemen.
En daarna lekker aan de slag met je nieuwe, superleuke baan!
Heel veel succes SUPERZUSTER!!!! We zijn trots op wat je nu al hebt bereikt!!
Dikke kus,
MamsXXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
