Don’t count the days, make the days count!

Alwéér een week voorbij en alwéér een hoop meegemaakt!

Van verschillende mensen hoor ik dat ze alleen maar denken dat ik aan het strand lig en uit eten ga. Nou ik zal dat meteen even recht zetten. Dat is dus niet waar, haha. Toevallig staat dat misschien steeds in mijn verslag maar over de keren dat ik achter mijn laptop op de stichting voor het project werk en de keren dat we eten gaan halen en thuis eten heb ik gewoon niet zo veel te vertellen.

En natuurlijk is het niet altijd zonneschijn hier (zeker niet in het regenseizoen). Deze week was ik niet lekker: Flink verkouden en ik sliep erg slecht. Iets wat de heimwee natuurlijk stimuleert. Ik voel me nu weer beter en de heimwee is ook weer gaan liggen. Natuurlijk kijk ik stiekem ook wel heel erg uit naar het moment dat ik terug op Schiphol ben maar ik heb het hier ook nog heel erg goed naar mijn zin. Ergens op internet zag ik de spreuk ‘Don’t count the days, make the days count’. Ik doe het gewoon allebei: aftellen én genieten!

Deze week hebben we onze laatste les én ons examen Bahasa Indonesia gehad. Als examen moesten we een verhaaltje schrijven over de tijd dat we in Indonesië zijn en wat de plannen verder nog zijn. Ons certificaat wordt deze week op de stichting afgegeven en dan hebben we dus officieel ons eerste diploma dit jaar binnen. Nu maar hopen dat dat 2e diploma volgt in juli!

Verder hebben we deze week op stage veel op de laptop gewerkt voor ons project. Ook hebben we ons visum verlengd voor de komende 30 dagen. Dat kan hier gewoon in de buurt (ongeveer 10 minuten met de scooter denk ik) dus dat is wel makkelijk.

Ik ben trouwens helemaal vergeten te vertellen dat we vorige week meegegaan zijn naar de echo met Mindie en Apip! Mindie is zwanger en Lieke en ik mochten mee naar de echo! Echt leuk om zo’n ongeboren kindje te kunnen zien!

Afgelopen vrijdag waren we vrij in verband met Goede Vrijdag! Ik heb lekker aan het strand gelegen met Lieke (Ja, ik ga wel naar het strand maar niet iedere dag haha). Vrijdagavond hebben we nog lekker bij het Pentagon gegeten met live muziek. Eigenlijk heet het ‘Paragon’ maar ik haal die twee steeds door elkaar.

Zaterdag heb ik ‘s morgens met Britt en Lieke aan het strand gelegen. ’s Middags begon het (weer) te regenen! We hadden geluk dat we toen net bij The Quake zaten om wat te eten. Daar zijn we toen ongeveer de hele middag gebleven. Een boekje lezen met het geluid van keiharde regen op de achtergrond is niet erg. ’s Avonds toen we aan het eten waren kreeg Dianthe een berichtje van een collega dat er iets bijzonders te zien was bij de maan. ‘Total lunar eclipse/Blood Moon’ is iets wat niet vaak voor komt en wat in Europa niet eens te zien was dit keer. De maan wordt dan rood van kleur! We hebben hier een stukje van gezien maar toen wij er achter kwamen was het hoogtepunt eigenlijk al voorbij. In Europa is deze 28 september te zien als ik Wikipedia mag geloven dus dan doe ik een 2e poging om hem dit keer wel helemaal te zien! Na het eten zijn Britt en ik nog wat gaan drinken bij Marina, een café/discotheek in Senggigi. Er was een live band die leuke meezing muziek speelde en ook verzoekjes deed. Britt en ik vroegen om Rude van Magic en deze was zo leuk dat hij zondag nog steeds de hele tijd in mijn hoofd zat (samen met de piep in mijn oren). De muziek stond dus erg had, toen ik aan de barman de ‘menu for the drinks’ vroeg was zijn antwoord ‘huh? Chickenwings?’ Hij hoorde het ook niet helemaal goed, dat was wel duidelijk! Was een erg gezellig avondje!

Zondag ben ik met Dianthe naar Taman Narmada en Taman Suranadi geweest. De eerste tuin was een mooie aangelegde tuin met mooie vijvers en ook een zwembad. Even voor mijn van Bergen-tantes: Idee voor de zussendag? Er ging een kabelbaan over een vijver en dat zag er leuk uit! Een aantal mensen zag ik over het water gaan en na een tijdje hing ik er zelf ook boven! Eigenlijk stelde het niet zo veel voor hoor maar het was leuk om daar eventjes over die vijver te ‘vliegen’ en uitzicht te hebben op een mooie groene omgeving. Daarna zijn we naar Taman Suranadi gereden. Deze tuin was meer een bos waar we door konden lopen met aangegeven wandelpaden. Erg op mijn gemak was ik niet aangezien hier natuurlijk allerlei beesten kunnen zitten. Uiteindelijk hebben we gelukkig alleen apen gezien (en die zaten maar op één plaats). Nadat we naar de tuinen zijn geweest zijn we terug naar ‘huis’ gereden maar zijn we eerst gestopt bij de Mataram Mall. We hebben hier nog lekker wat gedronken. Achteraf was dit een goed idee want als we Lieke en Britt mogen geloven hebben we hierdoor een flinke plensbui ontweken (die zij dus wel gevoeld hadden).

De afgelopen weken heb ik regelmatig een smsje gekregen van het ‘Kantor Pos’. Steeds kan ik lieve kaartjes op halen en dat vind ik erg leuk! Mijn muur wordt steeds weer opnieuw versierd zo! Deze week kreeg ik een smsje dat er een pakketje voor mij was. Oeh wat zou er in zitten? Van wie het zou zijn dacht ik al wel zeker te weten aangezien Sabine zo geheimzinnig aan het lachen was pas geleden op Facetime. Thuis pakte ik het pakket uit: Een doos vol lekkere en lieve dingetjes! Paaseitjes, paasschuimpjes, chocola, drop, chips, crackers, stroopwafels en noem maar op. Ook zat de laatste Corsief in de doos, die heb ik zaterdag meteen in één keer uitgelezen (op het strand natuurlijk, want ja daar kom ik ten slotte iedere dag! Grapje).

Deze week gaan we voor de laatste twee keer naar de Posyandu en verder zien we weer wel!

Fijne tweede paasdag allemaal! Geniet van de vrije dag én van de zon want als ik mijn bronnen mag geloven schijnt die nu bij jullie ook?

Liefs uit Lombok!